ENGELİ OLMAK

 

Engel, mani kelimelerini biliyoruz.

Engel olmak var.

Engele takılmak var.

Engeli geçmek var.

Hayatımızın her safhasında mutlaka engellerle karşılaşıyoruz.

Karşılaşmamak doğanın fıtratına aykırı.

Bu hayatta var olduğumuz sürece engeller bizle olacak.

Biz o engelleri aşmasını bileceğiz.

Aşanlar başarılı olur.

Karamsarlığa kapılıp, ben bu engeli aşamam diyenler aşamaz.

***

İnsan doğuştan ya da sonradan engelli olabiliyor.

Engellilerle sağlam insanlar arasında her açıdan çok büyük farklar var.

Kaldırımda giderken?

Otobüse binerken?

Bir binaya girerken?

İş başvurusu yaparken?

Yerken, içerken?

Denize girerken?

Alış veriş yaparken?

Gezi yaparken?

Bir yerde çay içerken?

Örnekleri çoğaltmak mümkün.

Demem o ki, engelliler her yerde zorlanıyor.

Görmezden geliniyor.

***

Uygulamaların çoğu sözde onlara uygun hale getirilmiş ama uyan yok!

Adam görme engellinin geçeceği yere dondurma dolabı koymuş!

Hele esnaflar hiç duyarlı değil!

Kaldırımları satacakları malzemelerle doldurmuş.

Uyarıları dikkate almıyorlar.

Engellinin halinden engelli anlar.

Tok açık halinden ne anlar? misali.

Düşenin halinden düşen anlar.

Bir anlık engelli olduğunuzu düşünün.

Empati yapın.

Herhangi bir yerde engelli bir birey olarak zor durumda kaldığınızı düşünün.

Ne yapardınız?

Ve insanlar sizi hiç de önemsemiyorlar.

İyi mi olurdu?

Olmazdı.

Öyleyse, her yerde ve her zaman engelli bireylerin bu toplumun bir parçası olduğunu düşünerek, çalışmalarımızı yapalım.

Beynimizdeki engelleri kaldıralım.

Engellilere kolaylıklar sağlayalım.

Onlara yardımcı olalım.

Engeli olanlara engel olmayalım.

Unutmayın bizler de birer engelli adayıyız.